Panem − państwo ze stolicą w Kapitolu, powstałe na ruinach dawnej Ameryki Północnej. Zajmuje położenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych, utworzone w nieznanym okresie w postapokaliptycznym świecie.
Historia[]
Panem było rządzone przez autorytarne−totalitarne dyktatury. Z republiki prezydenckiej przekształciło się w swoistą dyktaturę republikańską z zachowaniem pozorów praworządności. Po jakimś czasie zyskało charakter państwa policyjnego, na wskutek rozbudowania aparatu państwa i organów ścigania. Na jego czele stał prezydent Snow (odpowiedzialny za przekształcenia), a porządku w dystryktach pilnowaliStrażnicy Pokoju. Państwo Panem jest autarkiczne (samowystarczalne). Stanowi swoistego rodzaju utopię.
Jest ono przestawione w trylogii jako dominujące państwo, narody lub cywilizacje poza Panem nie zostały wymienione, więc nie wiadomo, czy w ogóle takie istnieją.
Igrzyska[]
74 lata przed wydarzeniami przedstawionymi w książce, w Panem wybuchło powstanie. Po krwawej wojnie, władze wygrały − zniknął Dystrykt Trzynasty (wycofał się z wojny, zostawiając inne dystrykty na pastwę Kapitolu). Od tamtej pory co roku organizowane były Głodowe Igrzyska, które miały na celu pokazanie obywatelom jak wielkim błędem była rebelia. Z każdego dystryktu losowano parę trybutów, chłopca i dziewczynę w wieku od 12 do 18 lat. Wysyłani oni byli na arenę, gdzie organizowano walkę na śmierć i życie, a osoba która przeżyła, stała się zwycięzcą. Otrzymywał on mieszkanie w Wiosce Zwycięzców (znajduje się w każdym dystrykcie) i sowitą "pensję" od państwa. Ponadto była zwolniona z uczestnictwa w igrzyskach. Zasada ta zostaje złamana, podczas Ćwierćwiecza Poskromienia, gdzie dawni zwycięzcy zostali trybutami.
II Rebelia[]
Po 75. Igrzyskach Głodowych wybuchło powstanie. Okazało się, że Dystrykt Trzynasty przetrwał i pod ziemią szykował się do walki. Rebeliantami rządziła prezydent Coin, a Katniss Everdeen, zwyciężczyni 74. Głodowych Igrzysk, stała się symbolem walki − Kosogłosem. Po wojnie, która zabrała tysiące ofiar, rebelianci wygrali i przejęli urząd. Państwo przestało być oligarchią − stało się demokratyczne. Areny zostały zrównane z ziemią, a na ich miejscach zostały postawione pomniki upamiętniające. Uczestnicy Głodowych Igrzysk zostali objęci amnestią za popełnione czyny na podstawie tzw. paktu Kosogłosa.
Etymologia[]
Godło Kapitolu
Nazwa Panem pochodzi od łacińskiego wyrażenia panem et circenses, co dosłownie tłumaczy się "chleba i igrzysk". Samo wyrażenie jest używane do opisania rozrywki, aby odwrócić uwagę opinii publicznej od ważniejszych spraw. Ponadto, rząd zapewniając wiele żywności i rozrywki, obywatele rezygnują ze swoich praw politycznych.
Według Capitol.pn, Panem zamieszkiwało 4.556.778 osób.
Dystrykty[]
Kapitol
Kapitol opiera się na Dwunastu dystryktach, które dostarczają niezbędne surowce stolicy. Każdy z nich ma własną specjalizację. Niektóre dystrykty mają jednak specjalne prawa, np. możliwość bycia bazą rekrutacji nowych Strażników Pokoju. Tym samym służby porządkowe Panem nie rekrutują się tylko z obrębu Kapitolu.
Im dalszy numer dystryktu, tym cięższe warunki życia dla mieszkańców. Dystrykty utrzymuje się w ścisłej izolacji, żaden nie otrzymuje informacji o innych, ponieważ dzięki temu Kapitol jest w stanie w miarę łatwo studzić emocje buntu. Dystrykty boją się, że w razie jednostkowego wystąpienia zostaną zlikwidowane, a ludność wymordowana. Na czele każdej dzielnicy stoi burmistrz, wybierany spośród mieszkańców. Nie jest on jednak szczególnie traktowany przez Kapitol − pełni on funkcje administracyjne, jest figurantem, marionetką. Faktyczną funkcję władczą w każdym dystrykcie spełniają komendanci Strażników Pokoju (po 1 na dzielnicę).
Podział[]
- Artykuły luksusowe
- Kamieniarstwo
- Technologia
- Rybołówstwo
- Energia
- Transport
- Drewno
- Tkaniny
- Ziarno
- Żywy inwentarz (bydło, zwierzęta)
- Rolnictwo
- Górnictwo (później medycyna)
- Grafit i broń nuklearna (według Kapitolu Dystrykt Trzynasty nie istnieje, ale tak naprawdę przeniósł się pod ziemię i stał się niezależny od reszty Panem)
Prawo[]
W Panem stosuje się karę śmierci, kary cielesne. W dystryktach częstymi były szubienica i pręgierz, egzekucji dokonywali Strażnicy Pokoju. Za najgorsze przewinienia przestępcy mogą stać się awoksami, niemymi sługami. Służby porządkowe mają więc prawo życia i śmierci.
